Donderdag 26 februari 2015

Die HF meter van Suunto is echt kapot. Nu ging hij ineens in het laatste deel van de training absurd hoge waarden geven. Misschien een nieuwe band aanschaffen. Enfin, gelukkig had ik ook de Mio om.

Het lopen in DL tempo 2 ging verder goed. Eerst door de parkjes, leuk, steeds andere paadjes, daarna de Bosbaan heen en terug en tenslotte door het bos naar huis. Om kwart over 9 stond ik alweer voor de deur. De hele loop is het droog gebleven. Wel grijs, 4 graden, een zuidenwind kracht 4/5. Gemiddelde HF: 144 (max 165). Cadence: 91. Totaal: 12,62 km.

Ik merk nu best dat ik flink getraind heb. Voel hier en daar wat spierpijn. (Dat was donderdagavond. Nu, vrijdagmorgen zijn de pijntjes verdwenen.) Gelukkig wordt die rare bobbel onder mijn linkervoet minder. Ik wrijf steeds na het douchen mijn voeten in met voetbalsam. Bovendien heb ik mijn oude loopschoenen aan, ook als ik niet train.

Dinsdag 24 februari 2015

“Je kunt ook vanmiddag gaan lopen, dan is het droog.” “Nee, ik loop liever nu, dan heb ik straks de hele dag nog.” Dus om 8 uur was ik onderweg voor een piramideloop. 2′-5′-6′-8′-8′-6′-4′-2′ p=1′ in DL1 tempo. Het zou een korte pittige training worden. Zonder muziek, geconcentreerd, lopen over geasfalteerde paden. Het regende licht, maar bij flink trainen heb je daar geen last van. Op je bril na dan, want door regendruppels heb je slecht zicht. Reminder to myself: cap op i.p.v. buff. Het waaide wat. Kracht 4/5 uit het westen. Maar met 5 graden was het niet koud. Ik had de training op de looptijdenapp gezet. Zo kreeg ik steeds van Dolf een bericht of ik op tempo moest lopen of dat ik een minuut rustig aan kon gaan. Naarmate de training vorderde vond ik het herstelminuutje steeds korter. Toch, lekker gelopen. Op naar de volgende training. Gemiddelde HF: 145 (max 161). Cadence: 90. Totaal: 9,22 km.

Vandaag werd de Icetag SOS armband bezorgd. Een rode ID met telefoonnummers en “niet reanimeren” erin gegraveerd. Ik heb hier wel lang over moeten nadenken. Maar, als ik een lange duurloop doe in mijn eentje, dan ga ik hem dragen. De vraag is namelijk, of in geval van een calamiteit,  iemand je op tijd vindt en dan ook nog in staat is om je op de juiste wijze te reanimeren. Met de loopgroep is dat wat anders. Daar zijn altijd professionals bij. Dus dan zal ik deze armband niet om doen.

Zondag 22 februari 2015

In plaats van morgen loop ik vandaag mijn lange langzame duurloop. En ik ga mijn nieuwe sac-a-dos Raidlight XP6 inwijden. Tijdens het uitlaten van de honden merk ik dat het glad is. Zelfs met de trailschoenen aan (Hoka Stinson) in het oppassen geblazen. De bruggetjes bij de Poel loop ik ingehouden. Zo ook over de spekgladde bevroren plassen. Na 7 km neem ik een pauze. Een gel en wat drinken gaat er wel in. De wanten gaan uit. Een medeloopster stopt om een praatje te maken. Dan ga ik weer door. He, ik moet naar de WC. Het zal toch niet? Ik wil nog lang niet naar huis. Ineens, eureka, de geitenboerderij! Die gaat op zondag om 10 uur open. Daar is dan ook mijn tweede pauze. In de zon is het ijslaagje op de paden inmiddels verdwenen en zijn de paden veranderd in modderpaden. Het is druk op deze mooie zondagmorgen in het bos. Tegen 11 uur ben ik weer thuis.

Gemiddelde HF: 133 (98-150). Cadence: 87. Totaal: (18,47 km). Tijdens een van de pauzes had ik verkeerd op de Suunto pauzeknop gedrukt. Ik heb 19,4 km gelopen. De rugzak heeft de eerste test goed doorstaan. Je merkt bijna niet dat je hem om hebt. Alleen de iPhone pak ik niet makkelijk uit het zijzakje. Nog even oefenen. En volgende keer eens proberen hoe het loopt met de waterzak.

Zaterdag 21 februari 2015, heuveltraining

Even bleef ik nog in de warme auto zitten. Het hagelde flink en het was nog voor achten. Even later sloot ik me aan bij groepje 2. De hagelbui was gestopt. Chantal ging ons trainen. We waren met z’n achten. We dribbelden het eerste stuk, waarbij we ondertussen een paar oefeningen deden. Armen zwaaien, kruiswaartse pas, hakken billen, knieheffen, huppelen, aansluitpas. Daarna wat core oefeningen. Volgens trainster Chantal kun je oefeningen beter rustig en zorgvuldig doen, dan snel en slordig. In dat geval werkt het averechts en kun je er blessures van krijgen. Daarna drie keer een stukje van langzaam naar snel lopen en vervolgens de heuvel op in eigen tempo. We kregen het al warm en regenjacks werden om het middel geknoopt. Op gegeven moment daalden we over een nat ruiterpad de heuvel af. Onderaan de weg zakten we tot onze enkels in het water. Weer de heuvel op via een voetpad. Toen weer naar beneden en via een gras/modderpaadje omhoog lopen. We moesten uitkijken om niet uit te glijden in de modder. Ik had achteraf beter de trailschoenen aan kunnen doen. Maar dat weet je nooit van te voren. Voor hetzelfde geld loop je een uur alleen maar op asfalt fietspaden. Nog een keer de heuvel op en daarna uitlopen. Bij het speelplaatsje deden we onze cooling down en was het trainingsuurtje voorbij.

Gemiddelde HF: 137 (85-167). Cadence: 87. Totaal: 4,95 km.

Donderdag 19 februari 2015

Vandaag waren we eerst met de honden naar Harderwijk. Daar hebben we gewandeld in het bos. Toen we om half vier weer thuis waren, vond ik het een goed idee om mijn duurloop van vrijdag alvast vanmiddag te doen. Het weer gaat omslaan naar regen en kou, maar nu is het nog heerlijk. 7 Graden, af en toe zon, beetje wind. Bovendien moet ik ook eens ‘s middags gaan lopen en niet alleen maar ‘s morgens. Om vier uur was ik onderweg naar de heuvel in het Amsterdamse Bos. Ik probeerde het tempo niet al te veel laten verslappen. Het ging wel goed. De batterij van de Suunto HF meter is vervangen. Vandaag gaf hij dezelfde waarden aan als de Mio. Gemiddelde HF: 150 (120-166). Cadence: 90. Totaal: 9,89 km

Woensdag 18 februari 2015

Vier keer een kwartiertje lopen. En dat kwartiertje nog opgedeeld in stukjes van vijf minuten in tempo langzaam, tempo prettig en tempo vlot. Er was mist voorspeld, maar die bleef hangen in het zuiden. Hier kwam de zon prachtig rood op en bleef de hele dag schijnen. Het beetje wind voelde wel koud, maar dat mocht de looppret niet drukken. Heerlijk. De paden waren nog bevroren. Dus mijn idee om onverhard te gaan lopen, sloeg duidelijk nergens op. In de volgende trainingen ga ik de heuveltjes maar eens wat meer opzoeken om te wennen aan het parcours van de Sallandtrail. Het uurtje was zo om. Gemiddelde HF: 144 (max: 163). Cadence 89. Totaal: 10,5 km.

In mijn oude Hoka’s vallen gaten in het bovenwerk. Ik heb er 800 km op gelopen. Bij Scarabee heb ik nieuwe Hoka one one Bondi 4 kunnen bestellen. Die worden eind van de maand geleverd. Ik ben zo benieuwd.

Maandag 16 februari 2015

Vandaag is het een mooie dag met volop zon. Alleen duurde het even tot de temperatuur wat hoger kwam. Ik vond het maar koud. Maar ach, dat is vast nog vermoeidheid van gisteren. Ik heb gewacht tot de middag. Toen was het 4 graden en ben ik het herstelloopje gaan doen. Gewoon heel rustig het bos door, muziekje op, hobbeltempo. Op het eind nog even drie keer versnellen en klaar. Op naar de volgende training.  Gemiddelde HF: 136 (max: 154). Cadence: 87. Totaal: 6,84 km

Zondag 15 februari 2015

Om 12.00 uur start de halve marathon van Vinkeveen. Het is zonnig, een graad of vijf, oostenwind kracht 3-4. Ik ben er klaar voor. Uitrusting: Hoka Bondi’s, kniekousen, korte tight, eroverheen korte broek, thermoshirt lange mouwen, T shirt korte mouwen, sleeves, buff om  mijn nek en Nathan vest met gels, winegums, appelsap en iPhone. S. brengt me naar Vinkeveen. Om half twaalf is Carlo in de Sporthal. Hij zal mij hazen en loopt als training na de halve marathon nog een kilometer of 7-8 naar huis. Ik heb nog eens eerdere uitslagen van Amsterdam nagekeken. Daar had ik in 2011 2:17 en in 2013 2:18 gelopen. Dus 2:15 vandaag is niet  te gek. Ik heb ervoor getraind. Als de wind geen roet in het eten gooit….

En ik ben weer thuis. Hoe is het gegaan? Meer dan goed!

Ik was ruim op tijd in de Sporthal De Boei in Vinkeveen. In de kleedkamer die we deelden met een jongens hockey elftal, hing ik mijn tas en jas aan een haak. Een medeloopster complimenteerde me met mijn kleurige InknBurn shirt. Leuk. Startnummer 245 werd opgespeld, de chip aan de schoen en toen naar de hal. Daar had Carlo mij al gespot. Carlo’s dochter Anouk was erbij, Marlies en haar vader kwamen. Zij zouden allemaal een andere afstand gaan lopen. Toen naar buiten. Nog even wachten en pang, precies om 12 uur vertrokken we. Carlo kende de route precies. Vinkeveen is voor hem geboortegrond. De eerste km liepen we wat te hard. In de open vlakte van de weilanden gekomen, pakten we een rustiger tempo. 2:15′ daar wilden we op uitkomen. De eerste kilometers liepen soepel boven het schema. De verzorgingspost op 4,5 km sloeg ik over. Ik was selfsupporting met mijn appelsap, gel en winegums. Het was prettig lopen zo met Carlo. De kilometers vliegen voorbij als je kunt praten over je hobby’s. Carlo loopt ultra’s en triathlons in binnen- en buitenland.

Op het middenstuk kregen we de wind mee. De zon scheen en het was ineens warmer. Sleeves en handschoenen verdwenen in het rugzakje. Bij de tweede verzorgingspost dronken we wat water, namen een paar winegums en verder maar weer. Rond de 15e km kreeg ik een dip. De wind kwam weer schuin van voren. Carlo ging voor mij lopen en hield mij zo uit de wind. Na een bocht zat ik even helemaal stuk en hebben we gewandeld. Ik name een gel. Carlo vertelde over ervaren lopers die ondanks hun grote lach op de foto’s, ook vaak pijn leden. Het hoort erbij. Ok, hop, verder maar weer. Ik wilde nu niet vragen of we nog wel op schema zaten. Keek ook niet op mijn Suunto. Maar bij het 20 km punt zei Carlo dat we ruim binnen de tijd liepen. “Waar is mijn karakter?” riep ik, want daar moest ik het nu van hebben. Die laatste paar honderd meter moest ik diep gaan. Bij de kerk de bocht om en daar zag ik de finish. De klok stond op 2:11’58″ Geweldig!!! Dank je wel, Carlo. Het was een eer om met je te lopen. We waren de laatsten in het marathonveld, maar voor mij is het een klinkende overwinning.

Gemiddelde HF: 159 (86-181). Cadence: 89. Totaal: 21,195

Vrijdag 13 februari 2015

Weer eens wat raars ontdekt. Ik heb al een tijd last van pijn onder de bal van mijn linkervoet. Alsof een bloedblaar onder het eelt zit. Bij het lopen heb ik nergens last van. Dus ik loop zo veel mogelijk op hardloopschoenen. Vanmorgen dacht ik zelfs te zien dat het onder mijn voet wat dik geworden is. Kan ik nu even niet gebruiken voor de halve marathon van zondag.

Enfin, vanmorgen deed ik dus mijn laatste duurloopje voor zondag. De zaterdag loopgroeptraining sla ik deze keer over. Het was nog fris, vooral tegen de wind in langs het water. Achteraf zag ik dat het 2 graden was. Na een half uur voelde de temperatuur prima. Ik had mijn oude Asics GT-2160 aan gedaan. Ze voelen wat log, maar lopen verder nog prima. Het ging vanmorgen na verloop van tijd iets harder dan bij een gewone rustige duurloop. Ik wilde even ervaren hoe dat voelde. Prima dus. Gemiddelde HF: 142 (max: 154). Totaal: 9,5 km

Woensdag 11 februari 2015

Het is een rustig en ontspannen rondje vanmorgen. Eigenlijk niets op aan te merken. Ik vind het heerlijk dat het steeds vroeger licht wordt. Het is 5 graden, bewolkt, droog. De lente lijkt wel nu al te beginnen met al die luidruchtige vogels. Vlak bij huis zijn eksters bezig met een nest. Ze maken er wel een rommeltje van.

Het looprondje door het Amsterdamse Bos en langs de Bosbaan is zo om. Vrijdag ga ik weer een rustige training doen. Gemiddelde HF: 134 (85-177). Cadence: 87. Totaal: 9,90 km.

De Hoka one one Bondi B schoenen beginnen langzaam te slijten. Met 768 km op de teller slijpt het profiel af, omdat ik met deze schoenen zowel op asfalt als op onverharde paden loop. Het wordt tijd om op onderzoek te gaan naar nieuwe. Bij het langdurig lopen op verharde wegen heb ik graag een goed dempende schoen. Misschien weer een Hoka variant? Ik vind het prettig om nieuwe schoenen af te wisselen met de oude.