Maandag, 27 februari 2017

Zodra het licht wordt, ga ik op weg voor mijn ochtendloopje. Max gaat mee. Ik heb de gordel om met de elastische hondenlijn. We gaan samen trainen. Max moet wat vaker vast vanaf nu. Met de lente komt er veel jong spul: eendjes, koetjes, zwaantjes, enz. En Max heeft het jagen in zich, heb ik gemerkt. Dus we gaan ons meer richten op het canitrailen. Ik wil alleen nog een aangepast trailtuigje voor hem. En voor mezelf een betere gordel die minder drukt op mijn nieren.

Het gaat best aardig, al trekt Max vooral in het begin behoorlijk. Er is nog werk aan de winkel. Hij gaat nog niet het hele uur vast. Op rustige stukken in het bos mag hij nog los. Ik zag op gegeven moment dat hij wilde gaan jagen. Hij krijgt dan iets sluipends over zich. Ik riep hem direct bij me, en hij kwam! Goed zo! Een stukje kaas vindt hij heerlijk.

Thuis gekomen zie ik op de computer dat ik 40% van de loop in mijn maximale hf gelopen heb. Kennelijk ging het te hard, was ik misschien te gespannen of zat de 30 km van zondag nog in mijn lijf? We gaan het zien.

Totaal: 9,1 km.

Zaterdag, 25 februari 2017

Met dit groepje gaan we op stap. De UHT 30 km Girls Only, een social run. Op het station Driebergen/Zeist bespreken we even hoe, wie, waar en wat. Er zijn drie GPS draagsters, dus we kunnen niet verdwalen! Verder spreken we af om vooralsnog bij elkaar te blijven. Maar het verschil tussen de snelle en langzame loopsters breekt ons na anderhalf uur op. De een rent op haar top, de ander moet steeds wachten.

We splitsen ons in twee groepen. Ik ga natuurlijk mee met de langzame groep. Ezra en ik lopen meestal ongeveer hetzelfde tempo. We hebben afgesproken ons niet over de kop te gaan lopen. Verder loopt Dianne met ons mee. Zij wil echter na 20 km, bij de grote eenzame eik, uitstappen en de bus naar huis pakken. En Susan is van de partij. De jonge meiden vertrekken na een pauze. We zullen elkaar zien in Rhenen bij de chocolademelk en pannenkoeken. Maar het eerste uur lopen ze niet erg ver van ons vandaag. Herhaaldelijk stoppen ze omdat ze een afslag hebben gemist, er een fotomoment wordt ingelast, of iemand moet plassen. Als wij, langzamen, bij de eenzame eik aankomen, zien we hen net  daar vertrekken.

Met z’n vieren lopen we in een rustig tempo verder. We kletsen wat. Susan heeft een boeiend verhaal over een zelf georganiseerde meerdaagse tocht over het hele Pieterpad. Ook vertelt ze over haar loopplannen voor 2019 en verder. Dat is niet mis. Zelfs de Marathon des Sables staat op haar wensenlijstje. Ik word er een beetje stil van. Oef!

Ik was benieuwd of ik met deze 30 km trail ook weer op gegeven moment dat uitgeputte gevoel zou gaan krijgen. Maar, hoera, niets van dat al. Op de gegevens, thuis achter de computer, zie ik dat ik, na de groepssplitsing tot het eind, alleen maar in een lage hf-zone gelopen heb. Nu hebben we extreem veel gestopt onderweg. En langzaam gelopen. Susan had het moeilijk met haar ademhaling. Ook is anders mijn looptempo hoger. Geen enkel probleem, we hebben het gezellig.

De Utrechtse heuvelrug is prachtig. Het weer valt mee, maar een spatje regen en van de wind hebben we weinig last in het bos. Ezra en ik spreken af om in de toekomst nog eens deze trail te gaan lopen, maar dan wat sneller. In het restaurant in Rhenen zien we de rest van de groep weer. We drinken wat en praten even na.

Girls, bedankt, ik heb weer genoten van deze trail.

Donderdag, 23 februari 2017

Er staat een baantraining op mijn schema: 2x (1000-800-400) p=1, sp=2 Er staat behoorlijk wat wind en het regent. We laten eerst de honden uit en dan ga ik meteen van start. Eerst 5′ inlopen. Ik ga naar het bos, daar kan ik enigszins buiten de wind lopen. Het is goed te doen. Ik heb de Hoka one one Clifton2 aan, wegschoenen. Nergens last van, ze zitten goed.

Als ik thuis de gegevens bekijk, zie ik dat mijn hartslag weer normaal is. Gelukkig maar. De heenweg loop ik langzamer dan de terugweg. Ja, langs de Bosbaan met wind mee en over een strak geasfalteerd fietspad…dat scheelt behoorlijk.  Al met al ben ik tevreden met deze “baantraining”.

Totaal: 6,05 km.

Dinsdag, 20 februari 2017

Deze week heb ik mijn schema een beetje aangepast. Ik loop immers een paar lange duurlopen in het weekend. Gisteren heb ik dus een lopeloze dag gehad. Vandaag liep ik een rustig rondje met Max. Het voelde allemaal goed. Tussendoor heb ik nog een paar keer versneld. Steeds opgelet dat ik weer netjes op het lage tempo kwam. En nu ik thuis de gegevens uitlees, zie ik, dat ik bijna de hele ronde in de maximale  hartslagzone gelopen heb. Wat vreemd. Ik wijt het voorlopig aan fratsen van de Garmin Fenix. Maar ik ga het wel in de gaten houden. Donderdag zien we meer. Maar dan staat wel een baantraining op het programma, dus dan mag de hartslag hoog zijn. Als hij dan maar weer flink terugloopt tijdens de pauzeminuutjes.

Totaal: 8,6 km.

Zondag, 19 februari 2017

S. brengt mij naar de carpoolplaats bij Vinkeveen. Daar stap ik in de auto van Ezra en rijden we naar Wijk bij Duurstede. Bij Pieter thuis verzamelen we voor de social run van vandaag. Even tijd om kennis te maken en een kopje koffie of thee te drinken. Iets na tienen is iedereen er klaar voor. Voor we starten wordt eerst nog de gebruikelijke groepsfoto gemaakt. We hebben afgesproken om op een rustig tempo te lopen. Onderweg stoppen we soms, of wandelen we een stukje. Af en toe wordt er iets verteld over de dingen die we tegenkomen: Gerrit Achterbergs geboortehuis, een kasteel van waaruit Prins Bernhard op jacht ging, een oud Essenbos, een productiebos…erg leuk. Organisator Pieter fietst vanwege een blessure mee op de mountainbike. Die staat hij overigens op het laatst af aan een medeloopster die het niet meer trekt.

Het weer is grauw en het miezert. Die miezer wordt later echte regen. We delen dropjes en winegums. Ik neem twee keer een gel en een energiereep. In de softflasks heb ik  isotone sportdrank. Ik gebruik er onderweg maar eentje. De trail is niet helemaal op onverharde paden. Voor mij is dat niet erg, de marathon gaat straks ook over asfalt. Een mooie training dus.

Na 2 1/2 uur zit ons rondje er op. We worden verwend met heerlijke hapjes: gehaktballetjes, chocola, sinaasappel, bananen. De kwarkbollen die ik had meegenomen gaan schoon op.

Totaal: rond de 20 km.

Zaterdag, 18 februari 2017

4 Graden, mistig. Groep 1,2 en 3 trainen samen, omdat er maar twee trainers zijn. We doen vandaag naast de oefeningen steeds een paar minuten lopen, dan even wandelen. Ik merk dat ik slecht geslapen heb. Of heb ik last van de 2 glaasjes rode wijn die ik gisteren aan tafel gedronken heb? Ik vind mijn benen nogal zwaar voelen. De hartslag bleef mooi laag.

Totaal: 5,5 km

Vrijdag, 17 februari 2017

Op mijn Fenix heb ik de training gezet: eerst warm lopen en daarna  5 minuten langzaam, 1 minuut sneller en dat 10 keer. Gelukkig had ook de iPhone standby, want met de Fenix lukte het nog niet om de training goed te volgen. Hij gaf steeds met een trilling de wisselende hartslag aan. Op gegeven moment keek ik maar niet meer op mijn horloge. Het ligt niet aan de Fenix hoor, ikzelf ben nog steeds een dummy op dit gebied. Mocht er ooit een cursus “omgaan met een Garmin Fenix” komen, dan schrijf ik me daar direct voor in.

Max was mee. Hij voelt zich steeds vrijer, wat zich uit in grotere cirkels om mij heen lopen. Gelukkig luistert hij goed naar het commando “door”. Dan kijkt hij niet op of om naar andere honden die hem tegemoet komen en soms iets van hem willen. Ik zorg dat ik lekkers bij me heb voor hem. Als hij het goed doet, krijgt hij wat.

Totaal: 8,9 km

Woensdag, 15 februari 2017

Weinig over te melden, dit rustige trainingsrondje met Max. Het bleek nog steeds op veel plaatsen glad in het bos. En verder ging na 20′ mijn hartslag flink omhoog. Zoals meestal met deze korte ochtend-trainingsloopjes had ik mijn water, koffie en banaan op. Als ik dan thuis kom, staat er een bak yoghurt met vruchten en zemelen klaar. Op Twitter was er een gesprek geweest over ervaringen met wel of niet op een nuchtere maag lopen. Ik voel me prima bij mijn keuze. Loop ik langere tijden, dan neem ik wel eten en drinken mee. Vaak heb ik dan als ik thuis kom nog van alles in mijn racevest.

Die hoge hartslag van vandaag gaf me wel te denken. Was ik nog niet hersteld van de inspanning van afgelopen zondag? Liep ik te gespannen vanwege de onvoorspelbare gladde stukken? Slechte nachtrust? Misschien een verkoudheid in aantocht?  Maar eens zien wat de volgende training brengt.

Totaal: 9 km.

Maandag, 13 februari 2017

Vandaag doen we een klein herstelloopje. Ik neem Max mee naar het bos.

Als ik vooraf geweten zou hebben, hoe glad het daar is, dan had ik mijn Yaktrax onder mijn schoenen gedaan. Gelukkig heb ik wel trailschoenen aan, maar zelfs daarmee is het uitkijken geblazen. Het voordeel is wel, dat ik nu gedwongen word om echt langzaam te lopen.

Gisterenavond heb ik nog wel kramp gehad in mijn kuit. Die heb ik toen goed ingewreven met magnesiumolie. Het lopen vandaag gaat tegen mijn verwachting in prima. Ik loop dwars over het grote speelveld. Daar is het wel struinen door de sneeuw, maar niet glad. Max gaat voluit achter vogels aan. Het ziet er prachtig uit. Dan gaat hij aan de riem, omdat er gezaagd en gehakt wordt. De zon komt op, ik neem foto’s.

Totaal: 6,5 km.

Zondag, 12 februari 2017

We staan een poos in de file in Schoorl. Op gegeven moment stap ik uit de auto en volg de stoet medelopers richting de Blinkerd. Het kost nog wat tijd eer ik in de grote hal ben. Daar is het stampvol. Er heerst een leuke sfeer. Ik zoek een plekje bij een muur waar ik me kan klaar maken voor de loop en waar ik ook mijn tas achter kan laten. Ik mis mijn medeloopmaatjes een beetje hier in de menigte.

Het is tijd om naar het startvak te gaan. Omdat ik lid ben van Le Champion, mag ik in het groene startvak, dus vrij vooraan. Al gauw klinkt het startschot. De route gaat door Schoorl eerst naar het zuiden en dan noordwaarts richting Groet. Het is gezellig druk. Ik blijf netjes rechts lopen en probeer me niet mee te laten gaan met snellere lopers. Het is zaak om rustig aan in mijn eigen ritme te komen, 30 km is nog ver. Wat is er hard gewerkt door alle vrijwilligers om het parcours sneeuwvrij te maken. En op elke 5 km is er een verzorgingspost. Zonder deze enthousiaste vrijwilligers is zo een evenement niet te organiseren. Hulde aan hen!

Rond het 8 km punt, op de Schoorlse Zeeweg, krijgen we een heuse klim. De dertig km lopers krijgen later deze klim nog een keer. Ik kan lekker blijven lopen. Bovenaan worden we getrakteerd op prachtige uitzichten. Ik neem netjes mijn water en gels bij de verzorgingsposten. We komen bij Hargen aan zee. Daar krijgen we een stuk de oostenwind flink tegen. Ik trek mijn buff over mijn gezicht. Maar dat loopt niet lekker, dus die gaat alweer gauw rond mijn nek. Bij het 19 km punt gaat het parcours weer zuidwaarts. Nog even en de halve marathonners kunnen finishen. Ik ben ruimschoots binnen de tijd en kan dus doorgaan voor de laatste lus.

Dan gebeurt er iets raars. Ik wandel even om een gel te nemen, wat te drinken en muziek aan te zetten. Maar ik kom daarna niet meer lekker aan het lopen. Ik eet wat, drink wat, neem zelfs een paar winegums, maar het helpt niet veel. Idioot, het lijkt wel op dat gevoel van toen met de Amsterdam marathon. Ik loop wat, ik wandel even, ik loop weer. Ik dwing mezelf om niet te wandelen, maar te joggen. Als ik loop, haal ik een man in, moet ik even wandelen, dan haalt hij mij weer in. Maar zijn langzame looptempo blijft hetzelfde.

We zijn al weer bij 28 km. Nog even doorzetten. Mensen aan de kant moedigen ons aan. Ik krijg zelfs een stevige high five. Als ik weer even wandel word ik aangespoord door medelopers om aan te haken voor het laatste stukje. Sorry, er zit bij mij niet meer veel in. Daar is de finish! Hoera!

Wat ben ik blij dat ik die 30 km heb volgemaakt en niet ben uitgestapt bij de HM afstand. Maar er moet nog hard gewerkt gaan worden om van dat rare gevoel na twee uur af te komen.

Groet uit Schoorl, het was prachtig! Goed georganiseerd, een fantastisch parcours, enthousiaste vrijwilligers en sportieve, aardige medelopers. Dank jullie wel. En wat ook wel grappig is? Ik ben zowaar eerste geworden in mijn categorie V70. (Volgens mij was er maar een in die categorie, haha.) Dan is het bloemetje van S toch wel erg lief!

Totaal: 30 km