Dinsdag, 31 januari 2017

Over het algemeen loop ik niet op dinsdag. Maar morgen komt er niets van, vandaar deze duurloop vandaag. Het zou maar een uurtje lopen zijn, ik voelde me goed na de lange loop van maandag en Max mocht mee. Als Max aan de lijn is tijdens het hardlopen, loopt hij altijd voor mij uit en trekt hij me. Gelukkig niet al te hard, maar ik loop wel sneller dan zonder hem. Wat kan deze hond lopen! Het is een feest om te zien. Een postbode die me tegemoet fietste, moest echt lachen om het plaatje. Ik lachte maar vriendelijk terug.

Bij de Poel mocht Max los. Ik liep mijn oude vertrouwde rondje Oeverlanden/Bos. Ik was blij dat ik het gevraagde tempo kon houden. De laatste paar minuten nog even versnellen. Ben blij dat ik geweest ben. Tiny reageerde meteen dat ik wel moest oppassen om de arbeid/rust verhouding niet teveel te verstoren. In dit geval had ik beter een rustiger tempo kunnen kiezen. Maar de training heeft goed uitgepakt. Lieve coach, ik zal er in het vervolg op letten.

Maandtotaal: 217 km   Totaal: 10,2 km

Maandag, 30 januari 2017

Het plan is voor vandaag het eerste stuk van het Amstelveen lentemarathon parcours te gaan lopen. Dat is voor mij een nieuw te ontdekken route. Het is 6 graden en het regent. Gelukkig is er weinig wind. Max kan niet mee over dit wegparcours. Een paar uur aangelijnd lopen op fietspaden en langs de weg, is voor hem en voor mij te vermoeiend. Even voor achten ga ik op weg. Ik heb een halve liter zelfgemaakte sportdrank in mijn vest. Verder nog een paar gels en energierepen. In een plastic zakje heb ik een tshirt gepropt voor het geval dat ik nat en koud ergens zou stranden. Beter mee, dan om verlegen.

Eerst nog deed ik mijn nog nooit gedragen sportschoenen aan, de Hoka Cliftons die ik op de TCS Amsterdam Expo gekocht had. Maar met dikke sokken voel ik ze nu al klemmen. Dus toch maar weer op de oude vertrouwde Bondi’s. Over de capuchon van de hoody trek ik een cap. Zo is mijn bril beschermd tegen de miezerregen.

Het parcours heb ik uitgeprint en in een plastic hoes in een voorvak van mijn vest. Dat is voor de zekerheid. Ik wil de route gaan lopen met behulp van het GPX kaartje op de Fenix.

De eerste kilometers tot aan het begin  van het parcours loop ik in de schemering. Het is druk onderweg. Ik ben blij dat ik verlichting om mijn armen heb. Een automobiliste draait zonder te kijken een hoek om waar ik op de stoep loop. Zij schrikt zich het apelazerus. Als ik aan het hardlopen ben, wil ik nog wel eens snel, stom, stom,  een straat oversteken. Maar nu wacht ik netjes bij het zebrapad tot het groene poppetje verschijnt.

Bij AV Startbaan aangekomen wandel ik een stukje terwijl ik het sporthorloge opnieuw instel. Het tweede deel van mijn lange duurloop is begonnen. De route loopt via een fietspad. Ik moet even goed kijken, maar al gauw verschijnt een berichtje dat ik on course ben. Goed dat dit lukt! Ik loop netjes aan de rechterkant. Veel fietsers die tegemoet komen. Er zijn scholen in de buurt. Ik zie voor mij een man langzaam aan komen wandelen. Hij kijkt even opzij. Ik denk dat hij een hond bij zich heeft. Maar die zie ik niet. Drie fietsende meisjes nemen het fietspad voor zichzelf. Ik zie het gebeuren en houd extra rechts aan. De man roept: “Wat moet je nou? Wil je soms door me heen?” Volgens mij is er plek zat en zou hij al wandelend best een stukje opzij kunnen. Ik antwoord al lopend: “Ik moet opzij voor die fietsers.” Dat schiet hem kennelijk in het verkeerde keelgat. Hij begint te schelden. Ik loop snel door. Een heel stuk verder hoor ik hem nog tieren. Niet normaal dit.

Even verder moet ik naar links de Nesserlaan op. Het wordt nu rustiger. Ik kijkt nog een paar keer om of ik niet gevolgd word. Je weet het maar nooit met zo’n gek. Dan gaat het rechtsaf de polder in. Zes/zeven kilometer straight on over een fietspad. Geen bebouwing, helemaal vlak polderland. Het miezert en mist. Weinig wind, wel tegen. Mocht je hier nu hulp nodig hebben, dan zou je daar wel eens lang op kunnen wachten. Ik zie een zilverreiger, ganzen, zwanen, eenden en meerkoetjes. Ondanks de regen is het een prachtig stuk. Je kunt hier een runners high krijgen, kilometers recht door de polder. Op gegeven moment geeft het routelijntje aan dat ik rechtsaf moet. Dit fietspad loopt vlak langs een drukke provinciale weg. Niet zo leuk, maar het is maar een kilometer. Dan via een tunneltje onder de weg door linksaf. Na anderhalve kilometer kom ik bij de Amstel. Ik wandel even om wat te drinken en een energiereep te pakken. Naast het water is een smal paadje. De mist wordt dichter.

Hoewel het een mooi stukje Amstel is, kan ik niet echt genieten. Het is erg druk. Je merkt echt dat je in de Randstad bent. Met de wind nu achter kan ik mijn capuchon afdoen. Ook de klamme handschoenen kunnen uit. Ik hobbel door Nes aan de Amstel. Daar kan ik over een stukje stoep gaan, dat loopt even makkelijker. Na Nes neem ik weer het blubberpaadje naast het water.

Door gaat het, tot het lijntje op mijn horloge links aangeeft. Dat ga ik niet doen. Ik sla de gegevens op en begin met het derde deel van de lange duurloop. Die gaat via Ouderkerk door de Middelpolder naar huis. Dat zijn 5,21 bekende kilometers. De versnellinkjes aan het eind doe ik ook netjes. Ik ben tevreden. Het lukte met het navigeren. Ik heb mijn hoofd lekker leeg gelopen. Bovendien liep ik van heel langzaam in deel een, naar iets sneller in het tweede deel, terwijl het laatste deel het snelst ging.

Totaal: 24,4 km

Vrijdag, 27 januari 2017 en zaterdag 28 januari 2017.

De vrijdagtraining was een heuveltraining. Ik begon pas laat in de ochtend. 10 x de heuvel op, 400m,  en naar beneden dribbelen. Ik liep eerst twee km als warming up. Onderweg verzamelde ik 10 takjes. Ik ken mezelf, als ik gewoon bezig ben met hardlopen, dan raak ik de tel kwijt.

De eerste keer bovenop de heuvel legde ik de stokjes op een bank. En softflask met isotone sportdrank kon ik over de leuning hangen. Elke keer wanneer ik bovenkwam, nam ik een slok en ging er een stokje naar de andere kant.

Toen ik 8 x omhoog gelopen was, zag ik mijn zusje met haar hond Milo. Hij kwam direct op mij af en rende een stuk mee. Na de training dronken we een kop thee bij Favie. S. was inmiddels met onze honden gekomen. Toen we even later gingen wandelen, merkte ik dat er een behoorlijk frisse wind stond. Ondanks het windjack kreeg ik het goed koud. Het wandelrondje hebben we wat ingekort.

Thuis duurde het een poos eer mijn witte vingertoppen weer een normale mensenkleur hadden.

Totaal: 10,7 km.

Zaterdag, 28 januari 2017.

Zaterdag is meestal loopgroepdag. We waren met z’n tienen. Michiel was onze trainer. Het was lang niet zo koud als vrijdag. Met oefeningen en intervallen kwamen we ook weer bovenop de heuvel. Daar liepen we vijf rondjes, steeds een ander klaverblaadje. Na wat gespring op de trappen, met twee benen, hinkelen, een tree overslaan etc, liepen we nog eens drie korte rondjes. Na een uurtje waren we weer op de parkeerplaats.

Totaal: 5,6 km

Woensdag, 25 januari 2017

Om half negen vertrekken Max en ik voor een wisselduurloopje. Na elk kwartier een minuut versnellen. Ik heb in de Flipbelt een 250 ml flesje met een isotone dorstlesser gedaan om te testen. Die gels vind ik zo vies zoet. En ik heb het idee dat ik daardoor na een paar uur last krijg van mijn maag/darmen. Nu eet of drink ik meestal niets tijdens korte trainingen. Zo ook deze keer, gewoon vergeten. Ik heb de sportdrank dus pas toen ik weer thuis was opgedronken. Maar hij smaakt goed.

De route van vandaag ga ik volgende week met Ezra lopen, als voorbereiding voor de social run. Het is een mooi rondje geworden, vind ik zelf. En de heuvel zit er in.

Totaal: 9,7 km

Maandag, 23 januari 2017

Beetje pech met het weer vandaag: mist en nog onder nul ‘s morgens als ik begin. Ik ben blij dat ik Max zijn lichtjesband heb omgedaan. Zo blijft hij beter in het zicht. Ik kies als begin richting de heuvel in het bos. Ik wil alvast stukjes lopen van een social trail die Ezra en ik gaan organiseren. Nou, een trail wordt het niet echt, meer een bosloop. Omdat de gels op zijn, heb ik twee kadetjes met kaas in mijn vest gestopt. Ook nog een soft flask gevuld met half appelsap, half water. Voor Max heb ik wat hondenkoekjes en stukjes kaas bij me.

Het lopen op zich gaat goed. Ik denk aan een 30 km trail in februari waarvoor ik me heb ingeschreven. Wordt dat geen fiasco? Ik ben nog lang niet zo ver dat ik zo’n afstand kan trailen, denk ik. Maar anderzijds, wie niet waagt, die niet wint. waarom niet proberen? Het is gelukkig nog niet zo ver, we hebben nog even wat tijd om de lange duurlopen uit te breiden.

Ik zie dat Max zijn oren witte randen hebben van de rijp. Ik moet nog een stuk lopen, dus ik besluit om hem naar huis te brengen. Hij lijkt er overigens geen last van te hebben, hij loopt vrolijk naast me mee. Als ik zonder Max aan de tweede lus begin, kost het even tijd om weer in mijn ritme te komen. Maar al gauw hobbel ik ontspannen door het van de Braak park. Langs de hockeyvelden gaat het naar het bos. Stom dat ik half vingerloze handschoenen aangedaan heb. Mijn vingertoppen zijn ijskoud. Nog even doorzetten. In de laatste kilometer doe ik drie versnellinkjes.

Als ik coach Tiny mijn gegevens mail en erbij meld dat ik tegen die 30 km trail op zie, reageert hij erop….”Het kan best zijn dat je ertegen opziet om die 30 km te lopen in Schoorl. Je zult voor je marathon toch een 30-er in je benen moeten hebben. Maar het is zo Margriet, je loopt wat, je eet wat en je drinkt wat en je komt er wel. Over je looptijd moet je jezelf geen zorgen over maken.” En zo is het toch?

Totaal: 18 km

Zaterdag, 21 januari 2017

Gisteren is er niks van gekomen, van mijn piramideloopje, zelfs niks van hardlopen. Wel nog een uur in de middag met Max gewandeld, dat dan weer wel. Vandaag ben ik niet naar de loopgroep geweest. Ik vond de piramidetraining belangrijker. En hoe die training eruit zag? 3* (1′-2′-4′-6′-4′-2′-1′ ) pauze 1′, seriepauze 2′.

Vanmorgen dus op weg gegaan. Ik kon de workout niet zo snel op de Fenix tevoorschijn toveren. Ik kreeg een oude workout op het schermpje te zien. Maar ik had gelukkig de piramidetraining ook op mijn iPhone gezet. En die functioneerde goed. Al heeft de Looptijdenapp de onhebbelijkheid om veel meer kilometers aan te geven dan dat ik in werkelijkheid loop.

Via de Kalfjeslaan ging ik vlak voor de Amstel rechtsaf de Middelpolder in. Het vroor nog een paar graden. Naarmate ik langer liep en ook tegen de, weliswaar weinige, wind in moest, kreeg ik het koud. In het bos is het altijd meer beschut en voelt het warmer. Het was nog vroeg, de zon kwam net op, prachtig in een grote heldere bol. Met steeds pauzes tussen de intervalminuutjes door, krijg je het ook niet warmer. Meestal begon ik dan ook al weer halverwege het rustmoment te lopen.

Ik ben even een stukje teruggelopen om een foto te maken van drie ooievaars in de wei. Je moet wel goed kijken, maar ze staan er wel. En ook maar een plaatje van het fietspad waar ik over liep.

Met nog een ommetje om de training netjes af te ronden was ik weer thuis. Lekker op tijd met de hele zaterdag nog voor me.

Totaal: 18,5 (volgens Looptijden) 12,5 (volgens Strava, maar de eerste 2 km zijn niet geregistreerd).

Woensdag, 18 januari 2017

We hebben op dit moment een paar winterse dagen. Tijdens mijn duurloopje vanmorgen was het -4. Het was glad, maar op de paden was het goed te doen. Zeker met trailschoenen met een flink profiel, Saucony Pregrine 5. Ik had Max bij me. In mijn flipbelt had ik, naast sleutel, telefoon, 1 € en een plastic zakje, kleine stukjes kaas gestopt. Zo kon ik Max goed bij me roepen. Dat werkte prima. Voor honden die iets van hem wilden, had hij totaal geen aandacht. Ik ben een paar keer gestopt om foto’s te maken.

Het was zeker een mooie duurloop vanmorgen.

Totaal: 9,1 km

Maandag, 16 januari 2017

Inderdaad, het was code geel zondag. Echt glad, overal. Dus ik heb de trailrun in Schoorl afgezegd. Maar toen ik ‘s middags foto’s en berichten van de diehards die wel gegaan zijn, zag, had ik er toch de eventjes pe in.

Vandaag, maandag, is het fris, 1-2 graden, er staat weinig wind en tijdens mijn duurloop werd het zelfs steeds zonniger. Op mijn schema stond twee uur, maar ik ben langer onderweg geweest. De halve marathon afstand wilde ik lopen. En eigenlijk wilde ik de lentemarathonroute van Amstelveen verkennen. Ik liep dus naar AV Startbaan en na een rondje daar wilde ik de route gaan lopen. Maar al gauw bleek dat het papiertje waarop ik deze had uitgeprint onleesbaar was. Bovendien moest ik ook vanmorgen nog goed geconcentreerd lopen, want er waren nog veel gladde stukken. Ik heb dus wel de afstand gelopen, maar niet volgens het parcours. Dat komt nog wel een keertje. Loop ik hem volgens GPX op de Fenix.

Ongeveer halverwege moest ik naar het toilet. Bij de Roeivereniging kon ik niet terecht, maar wel bij het restaurant aan het begin van de Bosbaan. Het was gratis, maar ik zei dat ik zo blij was dat zij open waren, dat ik toch een eurootje heb achtergelaten.

Verder ging het, via een pad langs de Kalfjeslaan, het tunneltje van de Beneluxbaan onderdoor en daarna rechtsaf door een voor mij onbekende woonwijk richting huis. Omdat ik nog niet alle 21 kilometers gelopen had, maakte ik nog een ommetje langs het huis waarin ik ben opgegroeid. Mijn moeder zou vandaag jarig geweest zijn, en op deze manier heb ik even extra aan haar gedacht. Allerlei jeugdherinneringen kwamen in mijn hoofd op. Leuk.

Ben blij dat ik lekker gelopen heb. Het gaat weer de goede kant op.

Totaal: 21,1 km

Zaterdag, 14 januari 2017

Pas om 7.30 uur opgestaan. Gelukkig werd ik gebracht naar de verzamelplaats van de loopgroep. Het had gehageld, de straten waren wit en het was glad. Voor morgen heb ik een trail gepland in Schoorl, maar met dit weer durf ik niet auto te rijden. Dus een berichtje naar Ezra, die het organiseert, is al verstuurd. Afwachten maar hoe het weer er morgen uit ziet. Vandaag dus een uurtje trimmen met de loopgroep. Ook in het bos was het glad op veel plekken, vooral op de bruggetjes. Ik was blij dat ik trailschoenen (Saucony Peregrine) aangedaan had. Naast de oefeningen deden we een piramideloopje: 1’2’3’4’5’4’3’2’1′ met tussendoor een minuutje rust. Steeds gaf iemand anders de route aan. Hoewel ik aanvankelijk niet wilde gaan, omdat ik morgen, zondag, een trail wilde gaan lopen, is zo’n uurtje lopen met de groep altijd wel weet leuk.

Totaal: 5,4 km

Vrijdag, 13 januari 2017

7.15 uur. Horrorberichten gisteren over het verwachte winterweer. Koud, guur, regen, sneeuw, harde wind…Ik kijk op Weerplaza. Het is nu droog, drie graden, er staat een westenwind kracht vijf. Ik ga. Wat doe ik aan? Een windstopper, jack, thermoshirt, wintertight, handschoenen, buff en muts. Op het schema staat een baantraining: 2X 1000-800-400 met 1 minuut pauze en 2′ seriepauze tussendoor.

Even na acht uur zijn de honden uitgelaten en kan ik vertrekken. Ik doe de warming up lopend naar het bos. Daar aangekomen blijkt het best mee te vallen met de gladheid en kan ik tempo maken. Ik had de training op de Looptijdenapp gezet. Door het omringende geluid van vliegtuigen en de snelweg is Dolf slecht te horen. Ik gok dus maar een beetje met de tijden: 5’25″ snel, minuutje wandelen, 4’18″ snel….enz. Ik krijg het warm, de winteroutfit zit me niet lekker. Niet miepen, gewoon doorlopen.

Al gauw zit de training erop. Nu ik dit typ, zie ik zelfs een zonnetje. Horror winterweer? Hier niet.

Totaal: 6,2 km