Woensdag, 9 mei 2018

Rond 8 uur parkeert Ezra de auto op het terrein van de skischool. Zij heeft onlangs haar stokken laten liggen en wil die nu ophalen. Maar we gaan eerst lopen: een korte route in Spaarnwoude. Hier wordt op 23 mei de Viking Obstacle Run georganiseerd. Ze zijn al flink bezig met de voorbereidingen. Als we kijken naar de vrachtauto’s met onderdelen voor de obstakels en alle mensen die bezig zijn met lossen en opbouwen, dan begrijpen we het waarom van die 75 euro voor deelname. Niet iets voor mij, trouwens, zo’n obstacle run.

Vandaag wordt weer een zomerse dag, de laatste uit de serie. Morgen gaat het veranderen. Het is zo vroeg nog niet bloedheet. We beginnen met een heuvel. Meteen over een single track. Aan weerszijden hoog gras en struiken en bomen. Dat wordt straks goed (laten) kijken of ik geen teken heb meegenomen. Na een halve kilometer kijk ik op mijn horloge en zie ik dat ik vergeten ben op de startknop te drukken.

Soms gaat de route over een rul ruiterpad. Op gegeven moment gaat dat smalle pad met een bocht omhoog. Ik moet er niet aan denken als er nu een ruiter tegemoet komt. Opzij gaat niet, te dicht struikgewas. Maar dan zijn we weer bovenaan en kunnen we door een wei verder. Verder is er een aantal bruggetjes die we over moeten. Het is een leuke afwisselende trail.

Na nog wat lusjes en heuveltjes zien we in de verte al weer het klim kunstwerk bij het sportcentrum. En even verder is een uitzichtstoren die we natuurlijk beklimmen. Prachtig, in de verte gaat een boot over het Noordzeekanaal.

Met een mooie afdaling lopen we het parkeerterrein weer op.

Leuk om de dag zo te beginnen. Ezra zet mij thuis af en gaat naar haar werk. Zomaar door de weeks een trail, omdat het kan!

Totaal: 6,8 km

Zaterdag, 5 mei 2018

Ezra heeft de Montferlandroute van Mud Sweat & Trails op haar todo lijstje staan. De KVS wordt het niet, dus deze social trail is een goede vervanger. Op de parkeerplaats van ‘t Peeske maken we ons klaar om te vertrekken. Het restaurant is om tien uur open en het is kwart voor tien. Maar ik wil graag even naar de wc. Ik mag via een zij-ingang toch naar binnen. Goede service!

Als we het bos inlopen, laten we de gebruikelijke foto maken. We zijn: Gieny, Edwin, Rob, Anneke, Ezra, Johan en ik.

Al gauw merken we, dat we over een MTB pad lopen. Dat is de hele route het geval. We moeten dikwijls opzij om bikers door te laten. En omdat het heuvelachtig is, komen ze soms snoeihard naar beneden denderen. Af en toe wordt er ook gewacht bovenaan een heuvel tot we er zijn.

Het gaat niet lekker, vind ik. Het is warm, maar omdat het meestal door het bos gaat, heb ik daar niet veel last van.  Maar het voelt gewoon niet goed. Mijn hamstring zeurt en mijn linker kuit is gespannen. Na een paar kilometer haakt Edwin af. Hij heeft last van zijn kuit. Ik speel met de gedachte om met Rob mee te gaan. Die heeft een route gedownload van 15 km. En na een paar kilometer hak ik de knoop door. Vijftien kilometer is genoeg voor vandaag. Ik ga met Rob mee.

Later hoor ik van Ezra, dat ook zij een stuk hebben afgesneden. De laatste heuvel werd een beetje te veel.

Achteraf denk ik dat het herstel van de 36,5 km van vorige week nog niet genoeg was. Zelfs thuis gekomen, was ik nog steeds moe. Weer een les geleerd: naarmate je ouder wordt, duurt het herstel langer. En dat geldt ook voor mij.