Zeewolde, zondag, 9 juli 2018

Daar sta ik, op een grote lege parkeerplaats in Zeewolde. Omdat ik toch veel te vroeg ben, loop ik een beetje rond. Het pannenkoekenrestaurant is natuurlijk nog dicht. Maar op het terrein eromheen is van alles te zien. Het snoephuisje van Hans&Grietje, een schots en scheef sprookjeskasteel,  

en heel veel speeltoestellen. Leuk! Ik raap wat afval op en gooi het in de vuilnisbak. Even later komen Rob en Gieny er al aan. We vertrekken. Ik ben de enige met een racevest. Gieny heeft een flesje water in haar hand. Rob doet het zonder extra vocht. Rob kent het hier, Gieny en ik hoeven alleen maar te volgen. Ik pas goed op waar ik mijn voeten neer zet. Dit is mijn eerste trail weer na de valpartijen. Dat uitkijken moeten we al gauw extra doen, want het pad dat wij volgen is volledig overwoekerd met brandnetels en ander spul. En geen gewone brandnetels, nee, ze komen wel tot je middel. Op gegeven moment gaat het echt niet meer en gaan we het “pad” af de bosjes in. Door struiken, onder bomen door, maar we komen weer uit op onze route.

Het is mooi hier in het Harderbos. En omdat we het grootste deel in de schaduw lopen, is het nog goed te doen met de warmte. We kletsen over nog te lopen trails, Rob vertelt over de Schotse hooglanders die hier rondlopen. Ze staan ineens voor je, zegt hij, je schrikt je soms dood. We hebben het zelfs over beren in Amerika en Canada. En ja hoor, bij het afslaan naar links, trekt Rob mij ineens naar achteren. Vlak voor ons, midden op het pad, staat een enorme stier. Hij kijkt ons kwaad aan en doet een paar stappen onze richting op. We stoppen direct. Langzaam stappen we terug en lopen we een andere kant op. We zien de kudde vlak bij onder de struiken. Natuurlijk wil hij die beschermen. Even later hobbelt de stier de struiken verder in en kunnen wij, voorzichtig, onze weg volgen.

Wat later hebben we nog een ontmoeting met een wat jonge stier. Die gaat weg als hij ons ziet.

We lopen een stuk door hoog gras langs een kanaal.  Over een brug, over een weg en de laatste kilometers gaan in. Gieny ziet nog even verder op het pad een eekhoornbeeldje. Ook zien we een groot klim- klauterrek en andere speeldingen. Kinderen hoeven zich hier niet te vervelen als ze mee gaan wandelen. Rob heeft nog een verrassing in petto. We maken een lusje en nemen dan een trekpontje. Het water staat zo laag, dat we op het pontje moeten springen en aan de andere kant er weer vanaf moeten klauteren over balken heen. Een kikker voelt zich gestoord tijdens zijn zonnebad en springt verontwaardigd weg.      

En dan, na 15,5 kilometer, komen we weer aan bij Hans&Grietje. Rob laat ons nog even het restaurant van binnen zien. Wiebelende tafels, water uit het plafond, allerlei grappen voor kinderen. Een goede keuken, lekker ijs, geen wonder dat het hier elk weekend druk is. Voor ons zit het erop. Een sportieve, gezellige zondagochtend. Om 12.12 uur ben ik weer thuis. Bedankt Gieny en Rob!

Totaal, 15,5 km