Zaterdag 16 mei 2015

Motregen vandaag, maar toch prettig loopweer. Al gauw knoopten we de jasjes om de buik. Carolien was onze trainer deze keer. We deden een duurloop rond de Bosbaan. Gezellig kletsend vloog het uur om.

Gemiddelde HF: 128 (66-149). Cadence: 87. Totaal: 7,32 km

Vrijdag 15 mei 2015

Ja, wat doe je als je op Hemelvaartsdag niet gelopen hebt? En dus ook niet hebt meegedaan aan een dauwtraploop? Dan ga je vrijdag in je uppie. Ook prima. Om 7,15 uur druk ik de GPS aan. Het is heerlijk fris. Ik ga een grote ronde lopen in het bos. Eerst langs de Poel, dan via de randweg van Aalsmeer naar de bosrandweg. Op het bospad naast de randweg laten mensen hun honden uit. Ik krijg er wel drie om mij heen springen. Ze zijn niet agressief, gewoon vrolijk. Maar ja, met lopen moet je uitkijken dat je niet valt over zo’n springend beest. Ik wandel maar even. Na 7,5 km neem ik wat te drinken. Half appelsap, half water. Jammer dat mijn gordel begint af te zakken. Ik probeer de band wat strakker te trekken. Maar even later glijdt hij weer naar beneden. Dan maar even stoppen en de band goed aantrekken. Nu blijft hij wel zitten. Via de Bosbaan ga ik richting huis. In het van de Braakparkje neem ik nog een foto. Tijdens het lopen mijmer ik over de marathon. Ik zie voorlopig nog duizend en een problemen. Kan ik het aan in mijn eentje? Ik ken de route daar totaal niet: wat als ik verdwaal? Onderweg zal er nauwelijks support zijn. Zal mijn mind sterk genoeg zijn, zal ik gemotiveerd blijven? Waar ga ik de nacht vooraf slapen? Stel je voor dat het keihard waait, dat het hoost van de regen, dat het mistig is en/of sneeuwt? En vooral: kan ik de afstand wel aan? Vandaag loop ik 14,5 km. Het gaat prima. Maar dat is pas een derde van de marathonafstand. Tsjonge, wat heb ik nog veel te trainen op alle mogelijk gebied. We hebben gelukkig nog een half jaar!
Begin oktober is de Posbanktrail. Voor de 30 km afstand heb ik me ingeschreven. Zal een goede training zijn voor de marathon eind november.

Gemiddelde HF: 132 (86-151). Cadence: 88. Totaal: 14,56 km.

Dinsdagavond 12 mei 2015

Vanavond stond de inspanningstest/keuring op het programma. Er werd een looptest gedaan op de loopband om mijn VO2max vast te stellen en er werd een ECG gemaakt. Eerst kwam het medische gedeelte door de sportarts. Gelukkig was alles in orde. Daarna kwam de inspanningsfysioloog. Die deed de vetmeting aan de hand van huidplooien. Daarna legde hij uit hoe het zou gaan op de loopband. Ik liep in blokjes van een paar minuten in oplopend tempo. Via een kap op mijn gezicht werd de zuurstof inname en de koolstof uitademing gemeten. In het begin ging het natuurlijk makkelijk. Maar in het vierde blokje moest ik al flink aanpoten.Tijdens het vijfde blok vond ik het wel genoeg. Duim omlaag, wandelen. Toen volgden de slotgesprekken. Eerst met de sportarts. Daarna met de inspanningsfysio. Conclusie van dit alles: het is prima. Ik kan en mag fanatiek trainen. En succes met de voorbereiding en het lopen van de marathon.  Vandaag kreeg ik nog via de mail uitleg over de verschillende zones en mijn waardes. Ik heb Tiny de gegevens doorgestuurd.

Woensdag 13 mei 2015

Een uur lopen vanmorgen met prachtig weer: 12 graden, weinig wind en zon. 10′ in DL 1, 10′ in DL 2, en 10′ in DL3 en dit rijtje twee keer. Het inlopen deed ik in de parkjes. Had ik al gezegd dat daar van alles prachtig in bloei staat? Daarna liep ik door het Amsterdamse Bos. De Mio HF meter gaf de hartslag goed aan. Maar nu deed zelfs mijn Suunto hartslagmeter het goed.

Gemiddelde HF: 129 (71-157). Cadence: 90. Totaal: 10,24 km. Ik was zo stom weer om de Suunto niet uit te zetten. Maar gelukkig kan ik goed op de grafiek zien hoe de loop gegaan is.

Zondag 10 mei 2015

Vannacht weer eens doorgeslapen. Dat had ik nodig na de gebroken nachten van de afgelopen weken. Het weer was prima. Om zeven uur snel de sportkleren aan en hup, naar het strand. Aan het begin van de weg naar de Langevelderslag liet S me uit de auto. Afgesproken was dat ik maar een uurtje ging lopen. Dinsdag ga ik die VO2Max inspanningstest doen. Dus goed herstellen nu tot dinsdag.

Ik liep de half verharde weg op langs het radiostation richting Noordwijk. Konijntjes sprongen voor me weg. Gelukkig was Zeppo aan de riem bij S. Bij de strandopgang heb ik het laatste stukje omhoog even gewandeld. Daarna het strand op. Het was net vloed geweest. Het zand liep zwaar. Ik zakte steeds diep weg en moest oppassen dat ik mijn enkels niet verzwikte. Daarbij spoelden er grote vlokken schuim aan. Daar ging ik omheen. Voor Noordwijk keerde ik om en met de wind in de rug liep ik terug. Op naar de koffie.

Gemiddelde HF: 139 (92-157). Cadence: 85. Totaal: 8,48 km.

Zaterdag 9 mei 2015

Om 8 uur vertrokken we richting heuvel. Dribbelen, en ook even wandelen. Boven aangekomen gingen we in een kring oefeningen doen. Trainer Anton had er zin in. Hij had veel balansoefeningen voor ons tienen. Daarna kwam de trap aan bod. Omhoog met een  opzij/aansluitpas, een tree overslaan, springen met twee voeten naast elkaar, enzovoorts. Toen de heuvel naar beneden dribbelen en weer omhoog. Dat deden we van vijf verschillende kanten. De laatste keer dezelfde als de eerste keer. En die laatste keer proberen hetzelfde tempo te houden of liever nog sneller te gaan die eerste heuvelklim. Niet veel kilometers gemaakt deze keer, maar het was toch een goede training.

Gemiddelde HF: 132 (93-177). Cadence: 74. Totaal: 3,84 km.

Donderdag 7 mei 2015

Vannacht weinig geslapen vanwege onze zieke hond. Ella heeft nu hetzelfde virus als Zeppo vorige week had, denk ik. Toen ik beneden de boel provisorisch had schoon gemaakt, ging ik een uurtje mijn rustig duurloopje doen. Het weer was goed. Ik had de Hoka Bondi’s aan. Die lopen toch wel erg lekker. Tijdens het lopen was ik in gedachten bezig met Ella. Gelukkig dronk ze al een paar keer water toen ik thuis gekomen was. En ze was op de bank gesprongen om daar verder te slapen.

Gemiddelde HF: 144 (87-182). De HF had weer rare uitschieters. Misschien een foute meting, nog niet voldoende hersteld, verstoorde nachtrust? Cadence: 86. Totaal: 8,55 km.

Woensdag 6 mei 2015

De hartslag was behoorlijk hoog. Of nog niet hersteld, of veel wind (denk ik niet, in het bos viel de wind wel mee), of hartslagmeterkuren…het lopen verder an sich ging wel. Morgen maar weer eens kijken hoe het gaat.

Gemiddelde HF: 168 (89-191). Cadence: 88. Totaal: 8,650 km.

     Zondag 3 mei 2014

We waren al vroeg in Gulpen. En zo hadden we dus een pracht plaatsje voor de auto op de parkeerplaats, die daarna in no time vol was. Over de  parkeerautomaat was een plastic zak geplakt. De 2,50 euro konden we gebruiken voor een kop koffie. Al gauw zagen en we Tiny, en Justus, zijn vriend Rob, Esther en later ook Wendy. Omkleden, naar de wc, heb ik wel de juiste schoenen aan?(Justus), gaat het nog regenen?, ben je zenuwachtig (best wel)…kortom, het normale leuke geklets vlak voor een trail. De 19 km startte om 10 uur. Een kwartier later ging de 9 km van start. Daar liep Wendy mee. En de 37 km trailers , waaronder Tiny, vertrokken als laatsten. Even voor tienen liepen we naar de start. Esther en ik gingen wat achteraan staan. Zij hielp mij nog met het instellen van het parcours op de Suunto. We wensten elkaar een mooie trail en rustig gingen we de start/finishboog onderdoor. Over de wei, rechtsaf langs het sportterrein. Een drone maakte boven ons opnames. Aan de kant werden we aangemoedigd. Ook S. stond daar te klappen. Toen ging het linksaf een stukje asfalt over en direct omhoog. Bovenaan gekomen ging de route over een grote wei. Daar heb je direct een prachtig uitzicht over het Gulpense land. Aan het eind van de wei stond de doedelzakspeler. Hij hoort traditioneel bij de Koning van Spanje Trail.

We draaiden het bos in. Sommige stukken van de route kende ik nog van verleden jaar toen ik de 9 km liep. Ik liep heel rustig, stopte een enkele keer om van een uitzicht te genieten, of een foto te maken. Toch hoopte ik om binnen de limiet van 3 uur te finishen. (Dat is ruimschoots gelukt.) Naarmate de kilometers voorbij gingen, werd ook de stoet lopers uit elkaar gerukt. Prettig om wat meer ruimte te hebben. Ik moest goed kijken op de onverharde paden met grote keien om niet uit te glijden. Vooral heuvel af durfde ik niet snel te gaan. Daar werd ik veel ingehaald. De trailschoenen van Hoka hielden zich prima. Niet een keer ben ik uitgegleden. In een bocht, ik liep net alleen, struikelde ik over een kei of een tak, dat weet ik niet meer. Het ging net naar beneden. Ik viel bijna, maar kon mezelf nog net staande houden. “Goed zo, Margriet, zo moet je het doen!” riep ik hardop. Gelukkig waren er geen mensen in de buurt die mij hoorden.

  Halverwege was er een waterpassage door een flink stromende beek. Dat ging goed. Verder ging het weer door bos, langs weides, omhoog, omlaag. soms waren de paden zo smal dat je elkaar niet kon passeren. Dat kon even verderop wel. Toen flitsten de eerste paar snelle lopers van de 37 km al langs. Een riep er toen ik opzij stapte: “superbedankt”. Op het twaalf km punt was een bevoorradingspost. Ik nam de tijd om mijn softflask te vullen met een gel en water. Nog een stukje banaan en verder maar weer. De 19 km route ging linksaf. Weer waren er fantastische vergezichten.  We klommen en daalden. Soms liep ik een stukje met iemand op en praatten we even. Wandelaars die we tegen kwamen groetten allemaal, of moedigden ons aan. Op gegeven  moment, na een lange afdaling, volgde een lange klim. Eerst een stuk over asfalt, vals plat, en daarna steil omhoog via een trap. Op die trap ging ik onderuit. Dat was gewoon de vermoeidheid die toesloeg. Ik was heel ontspannen en heb me niet bezeerd. Bovenaan was een schapenwei. We moesten er dwars doorheen.   De schapen trokken zich weinig aan van de lopers die de hele dag langs kwamen. Met een grote bocht naar beneden kregen we nog een toetje. Je liep parallel aan de finishlocatie: je hoorde de speaker, maar je moest nog twee km omhoog, ook door een wei, en tenslotte via de steile afdaling naar de finish. Daar kreeg ik de medaille omgehangen en alcoholvrij bier. S. had me zien finishen. We zochten nog Justus en Rob, die al twintig minuten binnen waren. S. dacht dat ze al weg waren, en hij wilde ook graag nu naar huis. Achteraf bleek dat zij ook naar ons gezocht hadden. Wat was het een mooie trail. Prima georganiseerd. Het was zwaar voor mij. Enkels, kuiten en bovenbenen kregen het flink te verduren. Na een klim hijgde ik soms als een molenpaard. Maar ik geniet nog steeds van alle foto’s en video’s van de Koning van Spanje Trail die ik op internet vind. En ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn.

Gemiddelde HF: 150 (118-192). Cadence: 66. Ascent: 498. Decent: 494. Totaal: 19,18 km.

Vrijdag 1 mei 2015

Nog even 45 minuutjes loslopen voordat we vertrekken naar Duitsland. Ik ga door de parken. Die zijn nu prachtig. Overal staan bloemen in bloei. Via een omweg door het bos ben ik binnen het uur weer thuis.

Gemiddelde HF: 141 (80-162). Cadence: 88. Totaal: 7,85 km.

Ik neem mezelf voor om de komende feestdagen niet mee te doen met wijntjes. De Koning van Spanje komt eraan.

Woensdag 29 april 2015

Het was vandaag een gewoon duurloopje in DL1. Het weer was goed: half bewolkt, 5 graden, wind uit het zuiden 2/3. Ik liep met de Nathan rugzak om. Daar merk je tijdens het lopen echt niks van. Die gaat zondag dus mee bij de Koning van Spanje. Ik liep een bekend rondje langs de Poel, de camping, en daarna het rondje bos weer terug. Ging goed.

Gemiddelde HF: 143 (86-161). Cadence: 86. Totaal: 9,38 km.

Overigens heb ik de maand april weer minder gelopen dan de maanden er voor. En toch heb ik geen training overgeslagen. Als ik Looptijden.nl moet geloven: in januari 186, in februari 200, in maart 173 en in april 151 km. Ach, straks bij het trainen voor de marathon zullen de statistieken er wel weer anders uit zien.

Gisteren had ik een gesprek met de sportarts over de sportkeuring. Ik vertelde dat ik graag een marathon wilde lopen en dat ik train in hartslagzones. Zij stelde voor om dan een inspanningstest te doen: een VO2max Test. Verder wordt ook een hartfilmpje gemaakt en naar de longen gekeken. Met een VO2max test kan, direct en zeer nauwkeurig, de maximale zuurstofopname gemeten worden. De inspanningstest wordt op de loopband uitgevoerd. Een VO2max test geeft ook informatie over belangrijke waarden als het omslagpunt, het maximale vermogen, de verhouding van vet- en koolhydraatverbranding en de maximale hartslag. Op basis van de testresultaten worden de trainingszones dan bepaald. Over twee weken ga ik de test doen.