Vrijdag, 13 november 2015

We krijgen regen en veel wind. Het KNMI heeft zelfs een waarschuwing gegeven voor vanmiddag. Omdat ik toch vroeg wakker ben en het nu nog droog is, vertrek ik al om half acht. Een groen lampje om mijn arm, een rood om mijn been, rode knippertjes erbij en het fluor gele hesje aan. Zo moet ik goed te zien zijn. Ik kies voor fietspaden met verlichte lantaarnpaden. Via de Kalfjeslaan loop ik naar de Amstel. Hoewel het best wat waait, valt het weer alleszins mee. Eigenlijk gaat het helemaal wel lekker. Net als veel anderen, houd ik van deze rustige langzame duurloopjes.

Morgen meedoen met de loopgroep en zondag met Esther in Geldrop parcoursverkenning. Daarna wordt het twee weken minderen met de kilometers.

Ben ik klaar voor de 42,195 km? Hoe zal het gaan met de laatste tien? Daar maak ik me het meest zorgen over. En natuurlijk over verdwalen, over harde tegenwind, hagel, felle regenbuien….zo kan ik wel doorgaan. Toch ben ik ook nieuwsgierig.  Hoe zal het gaan, zo’n lange tijd achterelkaar lopen. Ik vind het spannend en ook een avontuur.

Gemiddelde hf: 130 (85-151 Die 151 komt door de versnelling op het laatst.) Cadence: 86. Totaal: 12,36 km.

Woensdag, 11 november 2015

Het miezert. Veertien graden, een zuidwesten wind kracht 4. Goed om te lopen. 5′ inlopen, dan 10′ in DL1, 15′ in DL2 en 5′ in DL3 tempo, dit nog een keer herhalen. Zo kom je tot een uur. Ik merk in het begin wel dat ik gisteren een lange duurloop gedaan heb. Maar het gaat steeds beter. Alleen het tempo blijft hangen. Versnellen kost moeite. Maar het valt allemaal mee. Toch lekker gelopen. Morgen een lopeloze dag.

Gemiddelde hf:144 (99-161). Cadence: 89. Totaal: 9,89 km.

Dinsdag, 10 november 2015

Normaal loop ik de lange langzame duurlopen op maandag. Deze keer dus niet, vanwege het Berenloop weekend. Maar vanmorgen trek ik om acht uur de deur achter me dicht om de 200′ te gaan lopen. Er staat een behoorlijke zuidwesten wind. Verder is het niet koud, vijftien graden. Deze keer loop ik weer eens met muziek. Ik neem allerlei onverharde paden in het Amsterdamse Bos. Er ligt veel blad, ik zie soms nauwelijks waar het pad loopt. Op gegeven moment hobbel ik zelfs op een ruiterpad. Gauw omdraaien, dat hoeft nu ook weer niet. Is meer iets voor later als ik ga trainen voor een trail.

Als ik zestien kilometer heb gelopen, wip ik even het koffiehuis in voor toiletbezoek. Fijn dat dat kan, want achter bomen zitten trekt me nu niet zo aan. Het bos is alweer doorzichtig aan het worden met al dat gevallen blad. Verder gaat het langs de Bosbaan. Ik hap een stuk ontbijtkoek weg. Dan langs de Ringvaart. Ik merk dat ik vermoeid raak, vooral in mijn benen. Die hebben er duidelijk geen zin meer in. Dan maar geen dertig kilometer vandaag. De 200′ heb ik toch al gehaald.

Tiny reageert op mijn mail met gegevens positief. Hij constateert dat het herstel na de halve marathon snel en goed is gegaan. Morgen weer lopen, dan een korte wisselloop.

Gemiddelde hf: 138 (102-156). Cadence: 84. Totaal: 26,61 km.

Zondag, 8 november 2015

En dan zit de Berenloop er al weer op. Het was voor velen, ook voor mij, een leuk sportief feest op Terschelling. Op vrijdagmiddag kwamen wij al aan. Het kostte even wat moeite om de gehuurde e-car aan de praat te krijgen. Achteraf bleek de gebruiksaanwijzing ergens achter onder in de auto te liggen. Maar met wat uitleg van een aardige Terschellinger kwamen we er toch uit. Ons huisje was in Hoorn, Oosterkooi, 10 km van de Brandaris af. We hebben die avond heerlijk vis gegeten in een tapas restaurant. De zaterdag hebben we gebruikt om de toerist uit te hangen. Hoewel het veel regende, dronken we toch onze koffie en chocomelk buiten op een overdekt terras. Als lunch nam ik in het Raadhuisrestaurant pasta met paddenstoelen en truffelolie. En ‘s avonds konden we in ons huisje aanschuiven voor een heerlijk pannenkoekendiner. Me dunkt dat ik goed koolhydraten gestapeld heb.  

Zondag was halve marathon day. Jammer genoeg waren er problemen met de auto en kon H. mij niet naar de start brengen. Het werd zelfs even penibel qua tijd. De busdienst was aangepast en met 10 km lopen naar de Brandaris, zou ik veel te laat komen. Maar, hardlopers zijn gewoon super aardig. Een jeep stopte op mijn lift gebaar en ik kon achter instappen. Gezellig, de auto zat vol hardlopers en hun supporters.

Bij de start was het druk, natuurlijk. Ik bracht mijn tas weg, maakte nog even gebruik van een dixie en ging toen op weg naar het startvak. Dat was nog wel een puntje. Over een smal stukje van de weg ging ik op zoek waar ik het startvak in kon. Medehardlopers schuifelden in een lange rij langs de hekken. Sommigen klommen erover heen. Enkele slimpies liepen tegen de stroom in, een oude dame zelfs met een fiets. Eindelijk kon ik het vak in. Na de start om 12 uur voor de wedstrijdlopers was de beurt voor de recreanten. Het duurde tien minuten eer voor mij de halve marathon echt begon.

Heel Terschelling was in de ban van de Berenloop. Overal zag ik grote en kleine beren, vlaggen en ballonnen. Het parcours werd aangegeven met geverfde beren op de straat. Het was druk. Heel veel toeschouwers die aanmoedigden. Men klapte, riep, kinderen deden high fives, waves. Ik merkte dat ik liep met en grote lach op mijn gezicht. Natuurlijk zwaaide ik terug, of stak mijn duim in de lucht, of deed de wave mee. En vanzelfsprekend kost dat energie. Maar ik had me voorgenomen om rustig te lopen. Zolang ik de pace in de zes zou kunnen houden, zou ik heel tevreden zijn.

Op elk vijf kilometerpunt was een verzorgingspost. Ik nam dan een bekertje water, omdat ik mijn eigen gels bij me had. Toen ik bij de tweede verzorgingspost een bekertje water dronk, kwam een journalist met een grote camera op me af. Hij vroeg me hoe ik het vond. Ik gaf het bekende antwoord, wat ik ook meende, mooi parcours, enthousiast publiek, etc. Even was er verwarring omdat ik hem niet had verstaan, dacht ik, en hij wachtte op nog meer opmerkingen van mij. Enfin, verder ging het weer.

Inmiddels was ik aan de praat geraakt met een medeloopster die hetzelfde tempo als ik liep. Het strand op omhoog wandelden we even. Op het strand kregen we de wind flink schuin voor. De lucht betrok, het leek alsof het zou gaan regenen. Het was ineens koud. Mijn loopmaatje deed haar jasje aan. Drie kilometer lang liepen we over het strand. Alleen bij de opgang en toen we weer van het strand afgingen was het zand rul. Verder was het goed te doen.

En door ging het weer. Vals plat omhoog. Het was wel prettig om met z’n tweeen te lopen. Al pratend tikten de kilometers weg. Ik nam mijn tweede gel. Jammer genoeg stopte ik de soft flask al lopend niet goed in mijn belt. Later merkte ik dat ik hem verloren was.

We naderden de finish. We versnelden een beetje. Nog even ging het een paar straatjes door West Terschelling. Een laatste bocht en daar zagen we de finishboog. Over een lange rode loper, aangemoedigd door heel veel supporters, liepen we de laatste meters. Op een groot scherm zagen we onszelf aankomen. Daar was de finish!

Na een bekertje bouillon gingen we onze kleren ophalen. Ik wilde mijn trainingsbroek over mijn schoenen aantrekken. Dat lukte uiteindelijk met een steuntje van een medeloper en mijn loopmaatje. Daarna namen we afscheid. Zij nam de veerboot naar Harlingen. Ik zocht en vond een bushalte. De bus kwam direct. Hij was tjokvol. Maar ik kreeg een zitplaats voorin. Gelukkig had ik nog gedroogde abrikozen die ik kon aanbieden aan de aardige loper en zijn twee vrienden.

We hebben de halve marathon mooi vlak gelopen. Geertje, bedankt en tot ziens! Ik heb genoten en ben tevreden met het resultaat.

Gemiddelde hf: 149 (max: 169). Cadence: 87. Totaal: 21,04 km.

Donderdag, 5 november 2015

Gisteren een wissel-tempo-duurloop gedaan, en vandaag een duurloop in tempo 2. Vanmorgen dacht ik even: misschien niet zo’n goed idee, dat ga ik flink voelen. Maar toen ik zag de de hartslag in de ochtend mooi laag was, ben ik toch gegaan. Ik had met mezelf afgesproken dat, als het niet prettig zou voelen, ik dan zou gaan wandelen. Maar, niets van dat al. Het voelde gewoon ok. Het is prettig dat de training van morgen al gelopen is. Nu heb ik alle tijd om Terschelling voor te bereiden.

Gemiddelde hf: 137 (94-148). Cadence: 91. Totaal: 9,02 km.

Woensdag, 4 november 2015

Een zestig minutenduurloop in tempo 2/3, vier keer tien minuten en de pauzes verdelen. Dit is de opdracht van vandaag. Ik doe mijn Saucony Kinvara’s aan. Het is droog, ik ga het meest op de bosfietspaden lopen.  Dus voor nu: een lichte schoen met weinig drop. Ik merk het direct met het inlopen. Het loopt anders, lichter. Natuurlijk wel met veel minder demping dan de Hoka’s en de Asics. Maar voor de verandering is dit ook wel eens prettig.

Wat ik bij deze training merk is, dat de tijd zo snel gaat. Als er al driekwart op zit, lijkt het alsof ik net warm begin te draaien. Grappig, kennelijk raak je toch gewend aan de vele kilometers. Het loopt allemaal makkelijk. Ik overweeg in plaats van vrijdag, donderdag al de training uit het schema te gaan doen. Dan houd ik vrijdag een lopeloze dag. Want….Terschelling, we komen eraan! Misschien is het leuk om zaterdag nog mee te lopen met de kleine Berenloop. Kijken of er nog plaats is voor de vijf en anders voor de tien kilometer. Hangt ook af van de situatie ter plaatse. Zondag staat voor de halve marathon.

Omdat ik ook al verder wil kijken dan TisvoorNiks, begin ik al voorzichtig nieuwe loopjes te plannen. Ik denk aan de Kerstloop bij Roda en in februari een vijftien of dertig kilometer training in Uden bij Tiny. En eigenlijk heb ik erg veel zin in de 25 km Salland Trail. Daarvoor kun je je zondag inschrijven. Kijken of ik kan regelen dat iemand anders mij gaat inschrijven.

Gemiddelde hf: 139 (111-155). Cadence: 91. Totaal: 9,27  km (Looptijdenapp: 10,17 km)

Maandag, 2 november 2015

Het is fris. Terwijl het nog flink mist, ga ik al vroeg op pad. Ik loop naar de Amstel, terwijl ik zoveel mogelijk de stoep neem. Via Ouderkerk loop ik op het voetpad langs het water richting Amsterdam. Na 7 km neem ik de eerste gel. Vlak voor de snelweg duik ik het Amstelpark in. Even goed kijken hoe ik kan lopen naar de rode brug. Dan gaat het via het ecolint richting Bosbaan. Ik loop heel rustig. Mijn benen voelen zwaar. Na 14 km drink ik de tweede gel. Terwijl ik aan het lopen ben, gaan er allerlei negatieve gedachten door mijn hoofd. Bijvoorbeeld: hoe kan ik ooit die marathon uitlopen, als ik het nu al zo’n eind vind en mijn benen zwaar aanvoelen? Maar ik weet ook, hardlopen is vooral een mindset. Beter is het om positief te denken. En ook weet ik dat, ook al heb je het soms zwaar, even later kan het ineens omslaan en voel je je weer fantastisch.

Na het Bosbaanrondje heb ik 19 km er op zitten. Ik ga een stuk van de halve marathon route lopen richting Aalsmeer. De mist is verdwenen. Het is prachtig mooi in het bos. Ik loop over paden die wel goud lijken met al het gevallen blad. Er zijn veel mensen aan de wandel. Vlak voor de camping draai ik de weg op naar huis. Nog even en weer kan ik een lange duurloop afvinken.

Gemiddelde hf: 135 (max: 150). Cadence: 86. Totaal: 29,21 km. (Looptijdenapp: 30,16 km)