Maandag 19 mei 2014
Het ging al niet lekker vanmorgen. En dat, terwijl ik zoveel zin had om te lopen. 16 Graden, onbewolkt, 7 uur. Allemaal ingredienten om een prima duurloopje te doen. Ik wilde lopen met mijn nieuwe belt. De flask had ik gevuld met water. De telefoon had ik in een houder om mijn arm. In het zakje van de belt wordt hij nat van transpiratievocht, vandaar. Ik kreeg de belt niet lekker strak. En de flask viel een paar keer uit de belt. Lastig. Ook de hoes met telefoon om mijn arm vind ik niet prettig. Na een paar km ging ik even wandelen om nog eens opnieuw de belt aan te snoeren. Toen de flask daarna er weer uit viel, besloot ik hem maar in mijn hand te houden. Al met al gedoe. Ik denk/weet dat mijn concentratie waar en hoe te lopen niet optimaal was. Ik denk dat ik mijn voeten niet genoeg opgetild heb, dat ik niet goed voor me op het bospad gekeken heb. Op gegeven moment struikelde ik over een uitstekende steen. Ik bleef even liggen, hoe voelt het, Margriet? Niets ernstigs? Ik stond rustig op en inventariseerde de schade. Van de muis van linker- en rechterhand was een stukje vel eraf en mijn elleboog(flink) en knieen (‘n beetje) waren geschaafd. Ik wandelde terug en belde S. om mij te komen ophalen. Boos op mezelf kwam ik thuis. Tijd: 0:59:18 Totaal 7,23km
Tja….zo soms!