Maandag 12 oktober 2015
Om 9 uur werd ik afgezet op de parkeerplaats aan het IJmuiderstrand. Vandaag begon mijn lange duurloop over het strand naar het zuiden. Ik was benieuwd hoe mijn hamstring zich zou houden. En het was koud. Er stond een matige oostenwind. Gelukkig had ik die het grootste deel van de loop mee. Het was eb. Er waren wel van die golf-ribbels op het harde zand. Een goede voet en enkel training, zullen we maar zeggen. En als ik vlak langs de waterlijn liep, moest ik herhaaldelijk over geulen springen. Een enkele keer leverde dat mij een nat poot op.
Even overwoog ik om mijn dunne jackje aan te doen. Maar dat was alleen in het begin. Na een paar kilometer was ik blij met wat ik aan had. (thermohemd, dun shirt en een floddershirt met lange mouw eroverheen, buff om nek en om hoofd, lange zomertight, tubes eronder en natuurlijk de goed gevulde Raidlight rugzak. Schoenen: de Saucony Peregrine 5-trail).
In Zandvoort dronk ik mijn eerste water/gel. Even een minuutje wandelen. Het was hier best druk met wandelaars en honden. Een paar keer moest ik op de rem omdat er een op mij afstormde. Maar, meestal is dat gelukkig gewoon dollen van die beesten. Ook namen sommige baasjes hun hond even aan de riem als ik voorbij hobbelde. Ik bedankte ze dan.
Hoewel het heerlijk is om langs de zee te lopen, had ik het deze keer zwaar. Tenminste: het voelde zwaar. Dat zat natuurlijk vooral in mijn kop. Ik moest mezelf een paar keer flink toespreken. Ja, natuurlijk waren er ook stukken mul, zacht zand, en liep het strand op lange stukken schuin af naar het water. Maar, ik moet eerlijk zeggen: mijn hamstring hield zich goed. Geen pijn.
Bij de Langevelderslag zaten er 19,11 km op. Ik besloot om nog een stuk richting Noordwijk te gaan. Als ik dan weer naar de Langevelderslag zou omkeren, dan zou ik een pauze nemen en S. bellen om mij daar op te halen. Het strand naar Noordwijk toe was hobbelig, zacht en schuin. Ik kreeg het niet cadeau deze keer. Kom op, doorzetten.
Na drie uur nam ik even rust. Ik deed de rugzak af. Lekker een banaan eten en de derde water-gel. De schil ging in het rugzakje, het jackje deed ik aan. Want nu was het teruglopen met schuine tegenwind op dat lastige zand. Ik pakte de phone om S te bellen, maar al gauw zag ik dat de batterij volkomen leeg was. Kennelijk had ik het fotoprogramma aan laten staan. En dat vreet energie. Ik baalde. Stom van me.
Toen ik een jonge vrouw zag die met haar mobieltje bezig was, hield ik haar staande, legde haar de situatie uit en vroeg haar of zij even voor mij wilde bellen. “Maar natuurlijk.” Ik kreeg direct haar mobiel en kon S. geruststellen. Die had zich al zorgen gemaakt, omdat hij mij vanaf het begin van de loop niet had kunnen bereiken.
De laatste kilometers. Deze keer zou ik er geen dertig lopen. Maar 27 km is ook mooi. Ik wil nog graag wat lange afstanden gaan lopen om me wat zekerder te gaan voelen. Ook lijkt het mij prettig om een lange duurloop daar in Geldrop te kunnen doen. Eens kijken of er iets te regelen valt.
Gemiddelde hf heb ik niet gemeten. Cadence: 85. Totaal: 27,08 km.
Jouw verslag van de lange loop is vast nog niet af als ik dit tik, maar wat een eind liep je weer! Ging het goed? Geen last? Top gedaan, hoop dat je een leuke ochtend had tijdens het lopen
Nu de rest gelezen. Is het een idee om een powerbankje in de rugzak te doen? Je loopt immers alleen en een lege telefoon kan je niet gebruiken. Snap trouwens niet goed hoe de foon zo snel leeg zou kunnen raken, dat is echt vervelend onderweg. Maar een lichte powerbank is ideaal. Nooit meer gedoe. Top gedaan!
Dank voor je bericht. Ja, naar een powerbankje wil ik eens gaan kijken. Ik denk dat ik een paar programma’s vooraf niet had uitgeschakeld en dat daarom de telefoon zo snel leeg liep.
Gelukkig weinig last van pijntjes. Het voelde wel als een tamelijk zware loop. Gelukkig is er nog tijd genoeg om te trainen verder.