Zondag, 8 mei 2016
Moederdag vandaag. Ik schreef me al eerder in voor de 17 km van de Ronde Hoeploop. Een prachtig parcours rond de Waver en de Amstel. De limiet is 2 uur, of wanneer de laatste loper de voorlaatste niet meer in het oog heeft. De loop begint om 11.30 uur. Op het heetst van de dag wordt er gelopen in de volle zon. Het is 24 graden, onbewolkt en met een zuidoosten wind, kracht 4/5. Ik drink vooraf extra water en neem twee soft flasks water mee. Dat heb ik geweten. De oude Salomon belt houdt het gewicht nauwelijks. Ik loop de hele wedstrijd te sjorren aan het uitgerekte elastiek.
Ik heb de Mio hartslagmeter ingeschakeld. Dus geen hartslagband van Suunto om het lijf. Tijdens het lopen ga ik wat langzamer wanneer de hartslag boven de 165 komt. Ook wandel ik een enkele keer kort om de hartslag weer naar beneden te krijgen. Dat lukt aardig. Achteraf zie ik dat ik de hele loop op de grens van “duur” en “maximaal” gelopen heb.
Er zijn ruim voldoende verzorgingsposten met water en soms natte sponzen erbij. Ook gebruiken mensen langs het parcours hun tuindouche of tuinslang om de lopers te verfrissen. Soms schrik ik van langs flitsende fietsers. Maar gelukkig kijken die goed uit, al ging er eentje wel erg vlak langs me.
Rond de 12 km zie ik een jong meisje (15/16 jaar) steeds stukjes wandelen en dan weer hard lopen. Ze kijkt moeilijk. Als ik naast haar kom, vraag ik :”Gaat het?” “Mwah” “Loop met mij mee, ik loop langzaam. Blijf wel dribbelen” Dat doet ze. Ze zegt eerst weinig. “Joh, je doet het goed” zeg ik. Later vertelt ze, boos, dat ze anders altijd veel harder loopt. En dat ze ook nog gevallen is. Vlak voor de laatste verzorgingspost/EHBO begint ze weer te wandelen en blijft ze achter. Ik kijk achterom en roep haar nog. Ze praat met de verzorgers. Ik loop door.
De laatste twee honderd meter zit ik nog te klooien met mijn oordopjes die ik in de afzakkende belt wil stoppen. Ze vallen bijna op de grond. Nog even doorzetten. Ik zie de finish al. S staat erbij en geeft mij een lucht high five. Als ik mijn medaille heb, wacht ik een tijdje tot het meisje ook over de finish komt. “Goed gedaan en dank je wel voor het meelopen.” Ze wordt gelukkig meteen opgehaald, zie ik. Ze zit behoorlijk stuk.
Bij de uitslagen zie ik dat ik (weer) de oudste vrouw van deze loop ben. Bij de mannen is dat anders. Daar lopen nog veel oude knarren mee en sommigen nog best snel ook!
Gemiddelde hf: 162 (max 174). Cadence: 90. Totaal: 17,4 km