Maandag 12 januari 2015
Gisteren had ik al een duurloop in Afstandmeten.nl uitgezet. Ik wilde niet het grootste stuk door het bos, maar in plaats daarvan naar Aalsmeer en dan via het fietspad langs de Ringvaart terug. Toen kwam er commentaar: (wel lief, hoor) wat als er iets gebeurd met je? Ik kan dan niet bij je komen. Het is zo ver, enz. Alternatief plan bedacht: ik ga wel naar Aalsmeer, maar na een uur draai ik om. Dan dezelfde weg terug. Zo gezegd, zo gedaan. Rond negen uur vertrok ik. Het was nog schemerig, er stond een flinke wind en het motregende een beetje. Ik begon via het pad langs het water en het spoor. Daar was gemaaid en het maaisel lag nog op het pad. Mooi stukje trailen. Verder liep ik door het oude dorp en een stukje onverhard langs de Poel. Door Bovenkerk kwam ik op het fietspad door een stukje Amsterdamse bos. Bij de camping stak ik de provinciale weg over. Een fietser zag dat ik wachtte. Zijn licht ging al op groen en met een armgebaar gaf hij aan dat ik kon volgen. Aardig.
Toen volgde een aantal kms alleen maar recht door over de stoep. Vaak moest ik langs auto’s gaan, die op de stoep geparkeerd stonden. Soms ging ik er langs via de straat. Meestal was er nog wel een smal stukje tussen tuin en auto. En wat stond er een wind! Ik trok de buff helemaal over mijn hoofd en friemelde hem van achteren vast. Eigenlijk was het wel een saai stuk, zo recht door op een en dezelfde weg. Ik keek goed uit tijdens het lopen. De stoeptegels lagen niet overal recht, en bij elk huis, winkel of bedrijf had je of een afstapje, opstapje, tegels, platen of grind. Na een dik uur was ik bijna bij Aalsmeerderbrug gekomen. Ik stopte even om wat te drinken en een foto te maken. Toen ging het terug, met wind mee! Wat een cadeau! Heerlijk!
Bij Bovenkerk ging ik via het dorp. Er werd geklust aan de weg, dus ik nam een omleidingsweg voor fietsers. Toen via de Bovenkerkerlaan het fietspad op. Een jonge man in leren jack ging voor me opzij toen hij me aan hoorde komen. “Ik ga niet meer zo snel” zei ik in het voorbijgaan. “Maar je komt er wel” zei hij en stak zijn duim op. Op het fietspad kon ik nog netjes versnellen. Dat ging best met wind mee.
Na het douchen thuis hebben we de honden uitgelaten bij de Langevelderslag. Door de duinen heen en over het strand met wind mee terug. Op het strand waren windvlagen soms zo hard dat je wel rennen moest. Een mooie cooling down. Weer thuis heb ik wel even siesta gehouden.
Gemiddelde hf: 147 (101-166). Cadence:89. Totaal: 18,45 km.