Zondag 31 januari 2016
Maanden geleden hadden we het al afgesproken: Mieke zou ons laten zien waar zij haar trainingen loopt. Vandaag is het zo ver. Ik ben flink verkouden, heb een rauwe keel, ben al drie dagen om acht uur naar bed gegaan…maar zonder koorts durf ik het wel aan. Sinds 30 november heb ik geen lange afstanden meer gelopen. Wel volg ik natuurlijk trouw Tiny’s trainingen. Vandaag gaan we om te trailen in de Drunense &Loonse Duinen. Ik heb er zin in!
Er moet vijf kwartier gereisd worden. Rond 9.45 uur parkeer ik de auto bij de Herberg de drie Linden in Drunen. Rond een grote vuurkorf waarin houtblokken knetteren verzamelt zich een groepje medelopers die Mieke uitgenodigd heeft. We zijn met z’n zeventienen als we even na tien uur vertrekken. Het is droog, niet koud, maar we zullen wel te maken krijgen met veel plassen en modder vanwege de regen van zaterdag.
Ik zie al gauw op mijn klokje dat het voor mij te snel gaat. Dit houd ik nooit dertig km vol. Daarom laat ik me wat afzakken naar de achterhoede. De snelle jongens en meiden gaan maar vooruit. Na vijf km wacht de voorste groep ons op. De eerste gels worden genomen, wat water gedronken en jasjes uitgedaan. Ik rol mijn armstukken af. Esther stopt ze in mijn rugzak. Door gaat het weer. We lopen het bos uit en zien een grote zandvlakte voor ons. Natuurlijk begint het nu te regenen en te waaien. Ik doe mijn armstukken weer aan. We steken dwars over de grote vlakte, met zandheuvels, heuse duinen! Het is een leuk gezicht al die gekleurde lopers over het zand. Wat is het een pracht omgeving daar.
Af en toe wordt er even gewacht om de groep weer bij elkaar te krijgen. Mieke geeft aan dat de vlotte lopers hun eigen tempo kunnen lopen, er is toch iemand bij die de route kent. Dat gebeurt dan ook. Even later zien we ze in de verte gaan. Ik geniet, maar ik heb het ook wel zwaar. Twee keer steek ik een stuk af. Het nadeel daarvan is wel, dat er dan wel gewacht moet worden op de rest van de groep. En op de zandvlakte in de wind koel je snel af. Op het eind heb ik geen dertig, maar 28 km afgelegd. Ook een mooie afstand.
De laatste tien km. We gaan nu over de kammetjes. Smalle paadjes, veel wortels, omhoog, omlaag. Oef, ik zal toch echt mijn basis moeten versterken. Werk aan de winkel! Maar, hoewel ik meest achteraan loop, ik houd het vol. Esther en Christien lopen nog een rondje om de dertig km vol te maken. Bij de auto wissel ik van schoenen, doe iets warms aan en ga de herberg naar binnen. Iedereen is aangeschoven aan de grote tafel. Met hete chocolademelk word ik lekker warm. Nog even kletsen en dan gaat het weer op huis aan. Ik heb genoten; zo vind ik het lopen het allerleukst. Mieke bedankt voor het organiseren.
Gemiddelde hf: 137. Cadence: 84. Totaal: 28,08 km.