Woensdag 12 augustus 2015

Esther wilde graag de N70 trail route verkennen. Via Facebook kwam haar vraag of er nog iemand zin had om mee te gaan? Ja, ik wel. En nog een paar anderen. Om tien uur woensdagmorgen verzamelden we bij Restaurant ‘t Spijker in Beek Ubbergen. “We” dat waren: Ezra, Mieke, Esther zelf dus en ik. Ezra was de enige die geen Suunto GPS horloge had waar de route op stond. Maar zij wist meestal wel de juiste weg te vinden (!) Het plan was om in een rustig tempo te lopen. Eerst maar eens de 14 km route, en daarna eventueel nog de 7 km eraan vast plakken.

De eerste kilometers gingen prima. De groene paaltjes van de n70 trail waren goed te zien. En het lijntje op de Suunto kon ook gevolgd worden. Als het omhoog ging, wandelden we even. Alleen Ezra bleef hardlopen. Dan kwam ze later ons weer opvegen. Achteraf zag ze op haar mobiel dat zij een extra kilometer heeft gelopen. Doordat we soms wandelden, konden we ook om ons heen kijken. Zeker als we weer op een hoogte kwamen, was het uitzicht prachtig.

Af en toe liep Ezra voor ons uit om even een paar foto’s te nemen. Zo heeft ze zelfs ons vieren op een foto gekregen! Ook zie je op een van de foto’s hoe we moesten klimmen en daarna weer dalen. Ik durf geen vaart te maken bij het dalen. Ben bang om te vallen. Als ik dan de anderen zo licht naar beneden zie springen, weet ik dat ik nog een hoop te leren heb.

Af en toe hielden we halt om de juiste weg te vinden. Vooral wanneer de route via de verharde weg ging, dan bleken de groene paaltjes niet meer te kloppen. Tenminste, wij zagen ze dan of niet. Of dan wel ineens rond lantaarnpalen en dan niets meer. We kwamen bij Nijmegen, bijna in Duitsland, liepen weer eens terug, een trap weer op, dan weer af…de lijntjes op het horloge kwamen op gegeven moment zo dicht bij elkaar dat het echt niet te zien was welke kant we weer op moesten. We liepen een heuse walk-trail-walk.

Toen we de roze stippen zagen van de vorige N70 trail, zijn we die een stuk gaan volgen. Zo zouden we wel weer goed uitkomen.

Op gegeven moment, na een stuk op asfalt liepen we linksaf een pad door een wei. Daar zagen we een vrouw een varken uitlaten. Het hangbuikvarken knabbelde aan de bramenstruiken.

Na de roze stippen zagen we al gauw de groene paaltjes weer. Nu ging het makkelijk.

We hebben de N70 trail route maar 1 keer gelopen. Veertien kilometer. We hebben er langer dan twee uur over gedaan. Ikzelf had (weer eens, stom,stom) het horloge niet goed afgesteld. Een keertje teveel op een knopje gedrukt en verder niet meer op afstand en tijden gekeken.

   Bij Restaurant ‘t Spijker hebben we nog wat gedronken en een hap gegeten.

Ik weet nog niet of ik de wedstrijdtrail van de N70 eind augustus wel ga lopen. In mijn eentje zal ik vast weer verkeerd lopen. Nog eens goed over nadenken. Vandaag vond ik het in ieder geval enorm leuk. Veel leuker dan wedstrijden met veel mensen.

Ik had vandaag voor het eerst de Saucony Peregrine 5 trailschoenen aan. Liepen prettig. Alleen op het eind dacht  ik het begin van een blaar te voelen aan mijn rechter hiel. Die hiel  is nu rood.

Totaal: 14 km.