Het is nevelig. 4 graden, 8.15 uur. Nog niet ontbeten. We gaan naar de oever van de Rijn. Ik doe mijn regenjasje uit. Een long sleeve t-shirt met een thermoshirt eronder lijkt mij wel genoeg. Wel handschoenen aan en een buff over mijn oren. Nog even de knopjes van mijn Suunto instellen en daar ga ik. Het is wennen om weer te lopen. De lange mouw van het tshirt zit strak om het gips van mijn pols. Ik merk dat ik wat gespannen loop. Ik adem 2 passen adem in en 2 passen uit door mijn mond. Dat wil ik anders. 2 passen door de neus inademen, 3 door de mond uit. Voor ik er erg in heb, ben ik al op het keerpunt. Ik wil nu nog niet langer lopen dan de vorige keer langs de Rijn. Ik merk dat ik snel ga. Op de terugweg probeer ik iets langzamer te lopen. Ik kijk naar het water van de Rijn waar een groot containerschip stroomopwaarts vaart. Bij de parkeerplaats van de auto keer ik nogmaals om, richting mijn zus/begeleidster. Zij zal mij filmen als ik loop, zodat ik later de looptechniek kan bekijken. Het filmen gaat goed. Ik probeer zelfs nog even een stukje flink te versnellen. Dan is het genoeg. We wandelen terug naar de auto. Ik krijg een melodietje maar niet uit mijn kop: Zo, een loopje langs de Rijn, Rijn, Rijn, ja, dat vinden wij zo fijn, fijn,fijn…5 km gipsloopje, iets sneller dan vorige keer. Nog wel met een vrij hoge hartslag.